Tuesday, September 22, 2015

கட்டுமரம் கட்டி கடலை கடக்கும் திறன் பெற்ற இவர்கள் தமிழர்களே


 தென்  அமெரிக்காவில்  ஸ்பானிய குடியேற்றம் நிகழும் முன் அங்கு இருந்த இங்கா பேரரசு பற்றியே வியந்தோம்.

அவர்களிடம் தோற்ற இந்தியர்கள் அதற்கும் முன்பே வாரி பேரரசை நிறுவியவர்கள்.தென் அமெரிக்காவில் இருந்து அங்கு வந்தேறிகளிடம் தோற்ற இந்தியர்கள் கட்டுமரங்கள் வழியாக பசிபிக் பெருங்கடலை கடந்து பாலிநேசியத் தீவுகளில் குடி ஏறினார்கள்.

 பெரு நாட்டின் அண்டேசு மலை மீது மலைப் பள்ளதாக்குகளில்  கடல் மட்டத்துக்கு 14,000 அடி உயரத்தில் நீர் பாய்ச்சி வேளாண்மை செய்தவர்கள் இந் நாகரிக இந்தியர்கள். மனித உருவங்கள் போல கற்சிலைகளை அமைப்பதிலும் மலைச் சரிவுகளில் பிரமிடுகள் எனப்படும் கோபுரங்களை செதுக்குவதிலும் தேர்ச்சி பெற்று  இருந்தவர்கள். மது வடிசாலை மூலம் மது காய்ச்சுவதிலும்  குடிப்பதிலும் முன்னோடிகள். நெசவுத்  தொழில் அங்கு கொடி கட்டி பறந்தது. இந்த இந்தியர்கள் என்று தென் அமெரிக்காவில் அழைக்கபடுபவர்களும் பாலிநேசியத் தீவின் பழங்குடிகளும் .ஒரே இனத்தவர் என்று இப்போது ஆய்வில் கண்டறிப்பட்டு உள்ளது. 

இவர்கள் குமரிக்கண்டத் தமிழர்களே. குமரிக்கண்டம் பசிபிக் பெருங்கடல் வரை பரவி இருந்தது. மது குடிப்பவர்கள், நெசவாளிகள், வேளாண்மையில் உச்ச நிலை பெற்றவர்கள், கட்டுமரம் கட்டி கடலை கடக்கும் திறன் பெற்ற இவர்களை உலக வரலாற்றில் ஐரோப்பாவில் இருந்து நாடு பிடிக்கச் சென்ற கூட்டத்தாரே இந்தியர்கள் என்று அழைத்தார்கள். இவர்கள் தமிழர்களே என்று வினா எழுப்பக்கூட எந்த பல்கலைக்கழகமும் முன்பு அழைத்தது போல இப்போது என்னை அழைப்பது இல்லையே ஏன் ?   


If the ancient mountaintop city in southern Peru was the vanished Wari empire’s unique imperial showplace, the brewery was its piece de resistance.
Outfitted with fire pits and large stones that supported huge ceramic vats, it had the capacity to churn out weekly batches of hundreds of gallons of brew – a highly impractical alcoholic delicacy, given the city’s perch thousands of feet above the nearest water source. Archaeologists from the University of Florida and The Field Museum in Chicago last year announced that the 1,000-year-old industrial scale brewery, built by the largest empire to predate the Inca, appeared to be the oldest in the Andes mountains. In a paper to appear next week in the online edition of the Proceedings of the National Academy of Sciences, they make public another noteworthy discovery: At least 10 elegant metal shawl pins on the brewery floor.
The finding suggests the brewers who made the brew — based on a pepper tree berry and known today as chicha — were wealthy women of the highest social class.
“The brewers were not only women, but elite women,” said Donna Nash, an adjunct curator at The Field Museum and one of a team of archaeologists who have spent years excavating the remnants of the city atop a mesa known today as Cerro Baúl. “They weren’t slaves, and they weren’t people of low status. So the fact that they made the beer probably made it even more special.” The discovery of the shawl pins is one of numerous new and expanded findings presented in the paper, an overview of more than a decade of research and analysis. Others include the most detailed description yet of the Wari’s ritualized destruction of key buildings in the city in the days and hours before they mysteriously abandoned it. The paper also makes plain the Wari’s sacrifice in occupying a place whose location atop the 8,000-foot mesa required hauling all food, water and fuel up a steep trail – a sacrifice they apparently justified because of the city’s location bordering a rival empire, that of the Tiwanaku.
“This is the only place where two empires were making face-to-face contact, and it’s that contact that helps explain this site – it’s both defensible and very impressive,” said Mike Moseley, a UF distinguished professor of anthropology and originator of the Baúl research. The broken and whole shawl pins look like long needles with flattened heads. Fires under the brewing urns would have warmed up the room, suggesting one possibility for why the pins were left on the floor.
“Several shawl pins in the boiling room were found on the floor mixed in ash from the boiling fires, suggesting they may have been lost during use,” said Ryan Williams, assistant curator of anthropology at The Field Museum and leader of the Baúl research. “Perhaps the heat forced the brewers to remove their shawls, and the pins were lost in the process.”
But it’s also possible that women deposited the pins as part of the elaborate ceremony that marked the city’s abandonment, Moseley said. The Wari settled the site around A.D. 600 and then departed abruptly around 1000 for reasons that remain mysterious. The archaeological evidence shows that they torched the brewery, then tossed serving pitchers and ceremonial ceramic drinking vessels into the embers. “Are the women throwing in their shawl pins at the same time guys are throwing their cups? It’s a possibility,” Moseley said. The discovery of the shawl pins is important in part because it suggests a historical antecedent to Incan customs recorded by Spanish observers after conquest in the 15th century. Those accounts describe Incan noble women as the society’s top brewers and most skilled weavers. The finding is also noteworthy because it adds to a growing body of evidence suggesting that women in Incan and pre-Incan Andean societies in general had greater authority than they are historically credited for. Susan deFrance, a UF assistant professor of anthropology, noted that cultural biases tainted Spanish accounts of Incan practices. “So much of Incan social organization got interpreted in history through Spanish eyes,” she said. Women may not have been equals as we understand the term, but male-female society “was definitely less segregated than we would imagine.”
Current indigenous Andean drinking culture may carry on traditions rooted in Wari history, deFrance added. Contrasting Western traditions, men and women drink together, and women don’t hold back. “There’s a lot of equality in terms of how men and women drink in the highlands of Andes,” she said. “Women will get as rip-roaring drunk, if not more so, than men.”



No comments:

Post a Comment

அடுத்த 11 வது உலகத் தமிழ்மாநாட்டிலாவது சுவாமி விபுலானந்தரின் எழுத்துக்களையும் பேச்சையும் ஆய்வு செய்ய....

தமிழ் ஆய்வுலகமும் தமிழ்ப் பல்கலைக்கழங்களும் அடுத்த 11 வது  உலகத் தமிழ்மாநாட்டிலாவது சுவாமி விபுலானந்தரின் எழுத்துக்களையும் பேச்சையும் ஆ...